خداوند را دیدن رساله ای است از فریتهوف شوان فیلسوف و اسلام شناس معاصر. ایشان از سرشناس ترین فلاسفه حکمت خالده هستند. عصاره فلسفه ایشان نیایش و ارتباط مداوم انسان با خدا بر روی زمین است ترجمه .قسمت اول این رساله را با هم می خوانیم
خداوند را دیدن
اغلب می شنویم که می گویند که خداوند را می توان در هرجا یا در هرچیز مشاهده نمود.برای افرادی که به خداوند ایمان دارند درک مشاهده خداوند دشوارنیست اما این درک را مراتب و درجاتی است که از یک برداشت سطحی تا یک فهم عمیق و شهودی را فرا می گیرد . مسئله اینجاست چگونه می توان خداوند را دید ؛ او که بی نهایت و نادیدنی است ؟ و بدون اینکه در فریب و اشتباهی فرو غلتیم و یا معانی مبهم و کلماتی فاقد اهمیت ئر این اثنا ادا شود چه چیزی قابل رویت و محدود به نگاه می شود ؟ این سئوالی است که بدنبال روشن ساختن آن در اینجا هستیم به هرحال این موضوع در نکته دیگری که پیش از این در جایی دیگر بدان اشاره داشتیم نیز بر می گردد.
اما پدیده ها و نمودها صرفا واجد وجود و هستی نیستند وگرنه قابل تمییز و آشکاری نبودند .آنها همچنین واجد کیفیاتی هستند همچون معنویات که برآن افزون و در آن مستقر شده است. کیفیات چیز خوب را از بد تمیز می دهد ، این هستی است که تمییز داده می شود هرچند در اندازه ای کهتز باشد .در نتیجه، کیفیت مثبت بیانگر خداوند است که وجودی خالص و بی پیرایه است . وجود ها مجذوب کیفیات می شوند زیرا که آنها مجذوب خداوند می شوند . هر کیفیتی یا حسنی و اثری خوب حال یک ذره ناچیز باشد تا عمیق ترین محاسن بشری به ما حضور کمال مقدس دگرگون ناپذیری را انعکاس می دهد چنانکه در عرفان ازآن چنین یاد می شود که فقط عشق به این وجود دگرگون ناپذیر مفهوم دارد
اما هنوز بعد دیگری است که باید توسط فردی که می خواهد خداوند را در چیزها تجربه کند باید مورد توجه قرار بگیرد...
ادامه دارد ...
ترجمه ای ازآرین پناه پور
از سایت رسمی ایشانhttp://www.frithjof-schuon.com
